2009-10-03 gepubliseer in BY (Beeld & Burger)
’n Paar jaar gelede sien ek per ongeluk Casper de Vries op
kykNET met sy histeriese dog pynlike lied “Dom, Dom, Dominee”.
Ek bewonder die slim woordspel en alliterasie, asook die aansteeklike wysie, totdat die dolksteek my tref: Ék is ’n dominee!
Hopelik nie dom nie. Beslis nie ’n VVV (vreemde voorskrywende voorwerp) nie. Dalk hopelik eerder ’n vriend, vertroueling, vertrooster en verteller van God se verhaal.
Terwyl ek hier skryf op ’n heerlike gesinsvakansie aan die Weskus, sing Stef Bos uit sy kinderjare in die liedjie “Pepermunt”: “As die preek jou gaan verveel, as jy nie meer kan luister nie, peperment!”
Dan sing hy later in sy lied “Ik heb je lief” hy “voel die kanker van sinisme” – ’n kanker wat die meeste Afrikaners en Afrikaanses sedert 2 Februarie 1990 stadig maar seker geïnfekteer het.
Die dominees het vir ons gelieg! Hulle het die politici bewapen met handgranaat-teksverse wat vernietig en verdeel het!
Geen wonder ons dominee-spesie is sedertdien voëlvry verklaar nie – met die jagseisoen sommer die hele jaar en nie net Sondae ná kerk nie.
Rian van Heerden het die afgelope Saterdag in sy rubriek in By gespot met ’n opskrif van sewe letters: D.O.M.I.N.E.E.
En Sondag se Rapport-voorblad het weer ’n “agterblad”-storie oor ’n D.O.M.I.N.E.E. En toe die vrou by Darling se boekwinkeltjie my vra: “From where are you, and what do you do?”, huiwer ek ’n oomblik.
Hoekom bly ek ’n dominee? Hoekom is ek bereid om dag ná dag te voel hoe die donshael uit my koerant se rubriek- en brief-lope tref? Want ek kan nie anders nie! Dit is my roeping, my destiny, my lotsbestemming (volgens ’n ou verklarende woordeboek), maar veral ook my passie!
Ek het in Desember 1983 as tienjarige ’n roeping ervaar. Dit was ’n seevakansie, en die trompetspelende ds. Komati van Jeffreysbaai was God se “trompetter” in my lewe.
En nou, 26 jaar later, brand daardie roepingsvlam helderder as ooit.
In plaas daarvan om deesdae soos Elia (1 Konings 19: 3-16) onder die besembos te “arme ek, die mense en die media hou nie van my en my soort nie”, het die engel soos met Elia ook vir my kom sê: “Slaap, eet, kom nou daaroor – daar’s werk! Gaan na jou buurt, leef, vertel en wees die hande van Christus! Bou huise, luister na seën-stories, vier fees, lag saam, huil saam! Voed die Valley-kids sodat die gom selfs vir hulle begin sleg ruik.”
Daar is dominees wat soms kla oor “stank vir dank” en dan later in die “gewone lewe” elke dag hul seëninge tel, bevry van die vergrootglaslewe in die pastorie-van-glas. Maar honderde dominees sal oor nog ’n “dominee-skandaal”-opskrif twee dinge saam wou sê:
1. Ons is nie almal so nie (à la Jeanne Goosen); en
2. “There am I, but for the grace of God!”
Ek ken soveel kollegas vol van passie, liefde, integriteit en normale menswees. Maar natuurlik is daar, soos in die politiek en elders, huursoldate of, in ’n bekende professor se woorde, Coke-adverteerders wat in die geheim Pepsi drink.
Hulle wat dominee-wees as ’n beroep eerder as ’n roeping sien. Wat betaal word om te glo en die skyn voor te hou, wat ’n salaris ontvang vir die opoffering van “voorgee”. Deur God se goedheid alleen kan ek prewel: “Ek glo, wees my ongeloof genadig, Here!”
Ek glo genuine daar is ’n Skepper-God wat ’n vleeskleed (’n vorige kollega se term) aangetrek het en alles heilig kom maak het. Want die God-Mens Jesus het geëet, gedrink, gelag, gedans, gepreek en gehuil. Hy het onvoorwaardelik liefgehad. Elke faset van menswees het Hy in Sy DNS ervaar.
Oor hierdie God-Mens glo ek onwrikbaar dat Hy as die enigste volmaakte en werklik onskuldige vermoor is in my en jou plek. Ook glo ek die onmoontlike: dat Hy die dood vir my ont-angel het.
Ja, in ’n gesekulariseerde land van godsdiensvryheid gun ek elkeen sy of haar mening oor God en Jesus. Tog weet ek ook dat my geloof staan in die tradisie en oorlewering van intellektuele reuse soos Paulus, Athanasius, Martin Luther, Johannes Calvyn, C.S. Lewis en G.K. Chesterton.
Ook in ons eie land is mense soos dr. Louw Alberts, prof. Jan van der Watt en vele ander.
Ja, dominees is feilbare mense van vlees en bloed. Ja, ons bloei en huil en droom ook. As ek maar net in die voetspore van ’n doodgewone dominee soos my oupa Frikkie Kelber (1910-1990) kan loop.
Om as kind van my tyd die pad te loop met verskeie foute en flaters reeds op my kerfstok, maar voluit verbind aan Paulus se oproep aan ’n jong dominee in 1 Timoteus 6: 11b: “Streef na opregtheid, toewyding aan God, geloof, liefde, volharding, minsaamheid.”
Ja, Rian, ek wil ’n “goeie, eerlike, nie-swygend-voor-onreg- en herder-van-hoop-dominee” wees. Maar bowenal wil ek ’n méns wees in die voetspore van Jesus.
Ek bewonder die slim woordspel en alliterasie, asook die aansteeklike wysie, totdat die dolksteek my tref: Ék is ’n dominee!
Hopelik nie dom nie. Beslis nie ’n VVV (vreemde voorskrywende voorwerp) nie. Dalk hopelik eerder ’n vriend, vertroueling, vertrooster en verteller van God se verhaal.
Terwyl ek hier skryf op ’n heerlike gesinsvakansie aan die Weskus, sing Stef Bos uit sy kinderjare in die liedjie “Pepermunt”: “As die preek jou gaan verveel, as jy nie meer kan luister nie, peperment!”
Dan sing hy later in sy lied “Ik heb je lief” hy “voel die kanker van sinisme” – ’n kanker wat die meeste Afrikaners en Afrikaanses sedert 2 Februarie 1990 stadig maar seker geïnfekteer het.
Die dominees het vir ons gelieg! Hulle het die politici bewapen met handgranaat-teksverse wat vernietig en verdeel het!
Geen wonder ons dominee-spesie is sedertdien voëlvry verklaar nie – met die jagseisoen sommer die hele jaar en nie net Sondae ná kerk nie.
Rian van Heerden het die afgelope Saterdag in sy rubriek in By gespot met ’n opskrif van sewe letters: D.O.M.I.N.E.E.
En Sondag se Rapport-voorblad het weer ’n “agterblad”-storie oor ’n D.O.M.I.N.E.E. En toe die vrou by Darling se boekwinkeltjie my vra: “From where are you, and what do you do?”, huiwer ek ’n oomblik.
Hoekom bly ek ’n dominee? Hoekom is ek bereid om dag ná dag te voel hoe die donshael uit my koerant se rubriek- en brief-lope tref? Want ek kan nie anders nie! Dit is my roeping, my destiny, my lotsbestemming (volgens ’n ou verklarende woordeboek), maar veral ook my passie!
Ek het in Desember 1983 as tienjarige ’n roeping ervaar. Dit was ’n seevakansie, en die trompetspelende ds. Komati van Jeffreysbaai was God se “trompetter” in my lewe.
En nou, 26 jaar later, brand daardie roepingsvlam helderder as ooit.
In plaas daarvan om deesdae soos Elia (1 Konings 19: 3-16) onder die besembos te “arme ek, die mense en die media hou nie van my en my soort nie”, het die engel soos met Elia ook vir my kom sê: “Slaap, eet, kom nou daaroor – daar’s werk! Gaan na jou buurt, leef, vertel en wees die hande van Christus! Bou huise, luister na seën-stories, vier fees, lag saam, huil saam! Voed die Valley-kids sodat die gom selfs vir hulle begin sleg ruik.”
Daar is dominees wat soms kla oor “stank vir dank” en dan later in die “gewone lewe” elke dag hul seëninge tel, bevry van die vergrootglaslewe in die pastorie-van-glas. Maar honderde dominees sal oor nog ’n “dominee-skandaal”-opskrif twee dinge saam wou sê:
1. Ons is nie almal so nie (à la Jeanne Goosen); en
2. “There am I, but for the grace of God!”
Ek ken soveel kollegas vol van passie, liefde, integriteit en normale menswees. Maar natuurlik is daar, soos in die politiek en elders, huursoldate of, in ’n bekende professor se woorde, Coke-adverteerders wat in die geheim Pepsi drink.
Hulle wat dominee-wees as ’n beroep eerder as ’n roeping sien. Wat betaal word om te glo en die skyn voor te hou, wat ’n salaris ontvang vir die opoffering van “voorgee”. Deur God se goedheid alleen kan ek prewel: “Ek glo, wees my ongeloof genadig, Here!”
Ek glo genuine daar is ’n Skepper-God wat ’n vleeskleed (’n vorige kollega se term) aangetrek het en alles heilig kom maak het. Want die God-Mens Jesus het geëet, gedrink, gelag, gedans, gepreek en gehuil. Hy het onvoorwaardelik liefgehad. Elke faset van menswees het Hy in Sy DNS ervaar.
Oor hierdie God-Mens glo ek onwrikbaar dat Hy as die enigste volmaakte en werklik onskuldige vermoor is in my en jou plek. Ook glo ek die onmoontlike: dat Hy die dood vir my ont-angel het.
Ja, in ’n gesekulariseerde land van godsdiensvryheid gun ek elkeen sy of haar mening oor God en Jesus. Tog weet ek ook dat my geloof staan in die tradisie en oorlewering van intellektuele reuse soos Paulus, Athanasius, Martin Luther, Johannes Calvyn, C.S. Lewis en G.K. Chesterton.
Ook in ons eie land is mense soos dr. Louw Alberts, prof. Jan van der Watt en vele ander.
Ja, dominees is feilbare mense van vlees en bloed. Ja, ons bloei en huil en droom ook. As ek maar net in die voetspore van ’n doodgewone dominee soos my oupa Frikkie Kelber (1910-1990) kan loop.
Om as kind van my tyd die pad te loop met verskeie foute en flaters reeds op my kerfstok, maar voluit verbind aan Paulus se oproep aan ’n jong dominee in 1 Timoteus 6: 11b: “Streef na opregtheid, toewyding aan God, geloof, liefde, volharding, minsaamheid.”
Ja, Rian, ek wil ’n “goeie, eerlike, nie-swygend-voor-onreg- en herder-van-hoop-dominee” wees. Maar bowenal wil ek ’n méns wees in die voetspore van Jesus.
Ek het die
volgende lied geskryf:
Priesters, predikante en
pastore
priesters,
predikante en pastore
bo-op kansels en
in lessenaarkantore
in ’n shack en
onder koue wilgerbome
Koor:
geroep, gestuur, geseën – om die
liefde van God te reën
priesters,
predikante en pastore
vlees en bloed met
menswees tussen die ore
gelyk met jou in
die Golgota-spore
Koor:
geroep, gestuur, geseën – om die
liefde van God te reën
priesters,
predikante en pastore
klim af van jou
troon en kom lewe
soos Jesus in
alles jou strewe!
